Αγαπάς ή χρειάζεσαι;

Που πάει να πει αγαπάς χωρίς την ανάγκη η αγάπη σου αυτή να έχει ανταπόκριση, ανταμοιβή, ανταπόδοση, όφελος, αποδοχή; Ή χρειάζεσαι προκειμένου ν αγαπάς, να έχεις όλα τα παραπάνω, κι άλλα τόσα, κι ακόμα περισσότερα; Να καλύπτεις δηλαδή ανάγκες σου μέσα από τη διεργασία της αγαπης; Ανάγκες σχέσεων, συντροφικότητας, σεξουαλικές, ασφάλειας, επιβίωσης. Οτιδήποτε μπορεί να χρειάζεσαι για να είσαι και για να νοιώθεις καλά;

Καθώς μεγάλωνες, μάθαινες ή μαλλον βίωνες μέσα σ όλα τ άλλα και τη πρακτική αξία των συναισθημάτων σου. Ίσως μόνο αυτή. Γιατί πρέπει να θυμώνω; Από τι με προστατεύει να φοβάμαι ή να ντρέπομαι; Γιατί χρειάζεται ν αγαπώ; Τι ζημιά κάνει στην υγεία μου το μίσος και ο φθόνος; Μάθαινες δηλαδή ότι όλα αυτά είναι εργαλεία για να επιβιώσεις. Νομίσματα για να επικοινωνείς μ αυτά.

Στη πορεία της εξέλιξης σου όμως, διαπιστώνεις τελικά πως η πραγματική αξία όλων αυτών που αισθάνεσαι, δεν μπορεί να είναι συναλλακτική, διαπραγματεύσιμη.

Τα συναισθήματα σου είναι οι πυξίδες της πορείας σου. Υπάρχουν μέσα σου γιατί υπάρχεις, είναι μέλη σου, κομμάτια δικά σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τ αγκαλιάσεις, να μάθεις όσα μπορείς περισσότερα γι αυτά. Στο δρόμο κάποια θα χρειαστεί να τ αφήσεις, άλλα να τα κρατήσεις. Όλα όμως με τη βαθειά επίγνωση της αξίας που έχει το καθένα απ αυτά για σένα. Τότε θα είναι που τα συναισθήματα σου από όπλα θα γίνουν γέφυρες που θα σε φέρουν πιο κοντά μ αυτούς που θες να είσαι.

Τότε είναι που θα φτάσεις ν αγαπάς και όχι να χρειάζεσαι.