Πότε θεωρείς ότι πενθείς, όταν μόνο χάνεις καποιον ή όταν χάνεις και μια ευκαιρία, μια σχέση, μια δυνατότητα και τόσα άλλα που δεν κοίταξες κατάματα αν και το θέλησες όσο τίποτα!

Βρήκες το χρονο να πενθησεις γι αυτά ή τα κουβαλάς ακόμα με πολλαπλάσιο βάρος;

Θύμωσες γι αυτά; Έκλαψες; Φωναξες; Οργίστηκες; Ή τους γύρισες τη πλάτη και τα καταχωνιασες στις τσέπες της μη δυνατότητας, της ατυχίας, της μαύρης μοίρας, της έλλειψης!

Πένθος σημαίνει κλείνω τους λογαριασμούς μου με κάθε κοστος. Στη χειρότερη το προσπαθώ.

Ό,τι με τραυμάτισε και με πόνεσε, όλα αυτά που έχασα, ό,τι μου ξεφυγε, ό,τι άφησα να μου ξεγλιστρησει από τα χερια, το κοιτάζω στα μάτια – βρίσκω το θάρρος για αυτό – και το αποχαιρετώ

Είναι μια τελετή το πένθος, μια γιορτή που δείχνει τον ανοιχτό καινούργιο δρόμο. Δε τη φοβάμαι.

Για να μπορώ να συνεχίσω είναι ανάγκη να μπορώ να αποχαιρετήσω…

…να αποχωριστώ.