Φοβάσαι γι αυτό που θα έρθει. Μετράς τον πόνο που θα προξενήσει, τι μπορείς να κάνεις εσύ για να το αποτρέψεις, τι μπορείς να περιμένεις απ τους άλλους, από το Θεό τον ίδιο, τις δυνάμεις του σύμπαντος. Αγοράζεις συνεχώς δηλαδή ελπίδα για κάτι που είναι μόνο στο μυαλό σου.

Πόσες φορές όμως μέχρι τώρα οι φόβοι σου επιβεβαιώθηκαν; Πόσες φορές δικαιώθηκες για όλα αυτά που πίστεψες πως θα σου συμβούν; Μάλλον από ελάχιστες μέχρι καμμία.

Είσαι γενικά ασφαλής παρά τα όσα σου λέει καθημερινά ο νους. Σε ένα κόσμο που πρακτικά δεν εγγυάται την ασφάλεια κανενός, εσύ εξακολουθείς και παραμένεις ασφαλής. Γιατί λες συμβαίνει αυτό;

Μα γιατί το αίσθημα της ασφάλειας ή της ανασφάλειας το παράγεις ο ίδιος και όχι ο κόσμος γύρω σου. Το περιβάλλον, αυτό μόνο που κάνει είναι να διαμορφώνει κάθε στιγμή τις συνθήκες μέσα στις οποίες εσύ είσαι ελεύθερος να ζήσεις και να νοιώσεις το οτιδήποτε.

Έχεις την απόλυτη ελευθερία να αισθανθείς ασφαλής στην κορυφή του Έβερεστ και ανασφαλής μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Ασφαλής ανάμεσα σε κροκόδειλους και ανασφαλής μέσα σε μια σχέση. Ασφαλής στο κρεββάτι ενός νοσοκομείου και ανασφαλής μέσα στην υγεία της μοναξιάς σου. Ο νους σου, που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει προγραμματιστεί από ένα τραυματικό παρελθόν προκειμένου να φοβάται ένα αβέβαιο μέλλον, είναι αυτός – και κανένας άλλος- που σου στερεί αυτή την ελευθερία της επιλογής. «Πού θα νοιώσω πραγματικά ασφαλής και πού όχι».

Σήμερα που σκέφτεσαι τους κινδύνους που σε απειλούν όσο ποτέ ίσως στο παρελθόν, κάνε τον κόπο να κοιτάξεις μέσα σου και να δεις πού βρίσκεται η αλήθεια. Στην ουσία πρόκειται να ανακαλύψεις την καταγωγή των φόβων σου.  Με άλλα λόγια την ίδια σου την ιστορία.

Δεν είναι εύκολος δρόμος. Είναι όμως ο μόνος που έχεις.

Να μπορέσεις να δεις ποιός φόβος απ όλους αυτούς είναι δικός σου και ποιός όχι.

Και τότε ίσως να εκπλαγείς…