Ο σεβασμός απέναντι στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια είναι πράγματα που μαθαίνεις ή δεν μαθαίνεις από τότε κιόλας που αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι συμβαίνει γύρω σου. Μέσα από το παιχνίδι στην αρχή, την εκπαίδευση στη συνέχεια και τις σχέσεις αργότερα, μυείσαι σιγά σιγά στους μαγικούς κόσμους της αγάπης, της κατανόησης, της ενσυναίσθησης, της επικοινωνίας. Βγαίνεις δηλαδή σταδιακά από το μικρόκοσμό σου και απευθύνεσαι σε ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό που είναι έτοιμο να σε δεχτεί ή να σε απορρίψει, ανάλογα με το πόσο καλός μαθητής υπήρξες όλο το προηγούμενο διάστημα.

Τόσο απλά.                 

Αν για παράδειγμα πήρες εύκολα τα «μπράβο» και τα «ζήτω», θα τα θεωρείς δεδομένα κάθε στιγμή και σε όλες τις σχέσεις σου, οπότε και θα τα απαιτείς σαν κληρονομικό σου δικαίωμα. Αν πάλι έφτυσες αίμα γι αυτά, ίσως να πίστεψες ότι οι σχέσεις είναι μόνο αυτό, δηλαδή ανήφορος, οπότε μπαίνεις στη σχέση με γκολ απ τα αποδυτήρια και με ένα σταυρό που τον έχεις ο ίδιος κρεμάσει από την αρχή στην πλάτη σου. Σε κάθε περίπτωση έχεις αποκτήσειμια πεποίθηση για το πώς πρέπει να ζεις μαζί με τους ανθρώπους, ανάλογα με τον τρόπο που έζησες κάποτε.

Στη συντροφική τώρα σχέση- τησχέση που ουσιαστικά σε εισάγει στον ενήλικο κόσμο- για πρώτη ίσως φορά συνδέεσαι τόσο άμεσα με τη συναισθηματική κατάσταση ενός άλλου άγνωστου μέχρι εκείνη τη στιγμή ανθρώπου. Η συναισθηματική αυτή εμπλοκή είναι τόσο έντονη πολλές φορές, που φέρνει στην επιφάνεια πρωτόγνωρα συναισθήματα τα οποία ενδέχεται να δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς.

Και τότε τι κάνεις; Ανατρέχεις φυσικά και χωρίς καν να το καταλάβεις, στο πρότυπο συντροφικής σχέσης μέσα στο οποίο μεγάλωσες. Στην ουσία δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να προβάλεις μπροστά σου όλη τη παράσταση που παίχτηκε τότε. Αν το σενάριο λοιπόν που έζησες περιλάμβανε αγάπη, αλληλοκατανόηση, σεβασμό, τότε το πιθανότερο είναι ότι θα απολαύσεις κάτι ανάλογο και στη δική σου σχέση. Αν πάλι το έργο που παίχτηκε μπροστά σου είχε απαξίωση, παραβίαση, κακοποίηση, είναι πάλι πιθανό να γίνει το μοτίβο της σχέσης σας, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα.  

Με λίγα λόγια για να γίνεις σύντροφος, εραστής, σύζυγος πρέπει πρώτα να έχεις προλάβει να γίνεις άνθρωπος. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απλό απ αυτό αλλά και τίποτα πιο σύνθετο. Τώρα αυτό που σε εισάγει στον κόσμο των ανθρώπων και σε διαχωρίζει από τα υπόλοιπα έμβια όντα, το πιο σημαντικό, είναι ότι ως άνθρωπος μπορείς και ελέγχεις τα συναισθήματά σου.

Όταν πεινάσεις δεν θα βγεις έξω να σκοτώσεις για να φας.Θα πας στο σούπερ μάρκετ.

Όταν φοβηθείς δε θα «βγάλεις» αμέσως δόντια και νύχια.Θα σκεφτείς, θα ζυγίσεις, θα αποφασίσεις.

Όταν θυμώσεις δεν θα επιτεθείς χωρίς δεύτερη κουβέντα.Θα συζητήσεις, θα ακούσεις, θα μιλήσεις.

Ο ιδιαίτερος τρόπος που θ αντιδράσεις κάθε φορά και σε κάθε ερέθισμα, έχει να κάνει επομένως με το πόσο μακριά έχεις αφήσει πίσω σου την αγέλη. Η ευθύνη γι αυτό ανήκει πιά μόνο σε σένα.

Γιατί μόνο τότε που θα έχεις μάθει να συνδέεσαι ως άνθρωπος…

…θα μπορέσεις να συνδεθείς και ως σύντροφος.